Sorularla GMDSS

Sorularla GMDSS
1. Hangi Gemiler GMDSS Yükümlülüklerine Tabidir?
Uluslararası sefer yapan,300 grosston ve üzeri yük gemileri ile 12 ve daha fazla yolcu taşıyabilen bütün yolcu gemileri,
2. GMDSS gereklerini yerine getirmek için hangi tarihler belirlenmiştir?
1 Ağustos 1993 tarihinden itibaren bütün gemilerin NAVTEX alıcısı ve uydu EPIRB cihazı bulundurulması gerekmektedir.
1 Şubat 1995 tarihi ve sonrasında denize indirilen gemiler GMDSS gereklerini yerine getireceklerdir.
1 Şubat 1999 tarihinden sonra bütün gemiler GMDSS gereklerini yerine getireceklerdir,
3. GMDSS içerisinde hangi servisler kullanılarak haberleşme yapılabilir?
a) Deniz-Mobil uydu servisi içinde ekvatoral yörüngeli INMARSAT uyduları ile,
b) Deniz Mobil uydu servisi içinde kutbi yörüngeli COSPAT-SARSAT uyduları ile,
c) Deniz mobil servisi içinde 156-174 MHz VHF bandı ile,
d)Deniz mobil servisi içinde 4000-27500 kHz HF bandı ile
e) Deniz-mobil servisi içinde 415-535 kHz MF bandı
A1: En az bir VHF kıyı istasyonu tarafından kaplanan ve VHF/DSC uyarılarının alınabileceği deniz alanı,
A2 : A1 deniz alanının ötesinde, en az bir MF kıyı istasyonu tarafından kaplanan ve MF/DSC uyarılarının alınabileceği deniz alanı,
A3 : A1 ve A2 deniz alanlarının ötesinde INMARSAT uyduları tarafından kaplanan deniz alanı,
A4 : A1, A2 ve A3 deniz alanı dışındaki alan demektir.
5. A1 , A2, A3 ve A4 deniz alanları nasıl belirlenecek?
Uluslararası Denizcilik Örgütü (IMO) tarafından üye ülkelere sirküle edilen ve Master Plan diye adlandırılan formlar doldurularak IMO sekreteryasına ulaştırılmaktadır. Bu formlarda üye ülkeler GMDSS sistemi içerisinde hizmete verecekleri VHF/DSC ve MF/DSC istasyonlarının deniz kaplama alanlarını hesaplayarak harita üzerinde belirlemektedirler.
Tüm üye ülkelerin formları birlikte değerlendirilmek suretiyle bütün denizlerde A1 ve A2 kaplama alanları belirlenecektir. Bir ülkenin A2 olarak belirlediği deniz alanı başka bir ülkenin A1 sahasına giriyor ise bu deniz alanı A1 olarak kaydedilecektir. Örneğin, ülkemiz tarafından Ege denizinin hemen hemen yarısına kadar VHF kıyı istasyonları ile A1 kaplama alanı yaratılmış olmasına ve Türkiye için Ege denizinin bu alanının ötesindeki bölüm A2 olması gerekirken, Ege denizindeki diğer VHF istasyonları sayesinde Ege'nin tamamı A1 kaplama alanı olarak yer alacaktır. Ancak A1, A2 deniz sahaları yaratmak, ülkelerde kurulacak DSC'li VHF ve MF istasyonlarına bağlı olduğundan; bu tür istasyonlar kurmayan ülkelerin kıyısından 1-2 mil açığı bile A3 deniz sahası olacaktır. Bu nedenle Şubat 1999 tarihi itibariyle, Akdeniz'de Afrika kıyılarından bir kısmı A3 deniz alanı olmaktadır. A1 ve A2 ile kaplanamayan deniz alanları ekvatoral yörüngeli INMARSAT uyduları ile kaplanacak ve bu deniz alanı 70° Kuzey ve 70° Güney enlemlerine kadar uzanacak olup, A3 deniz alanını belirleyecektir. 70° Kuzey ve 70° Güney enlemleri dışında kalan deniz alanları A4 diye adlandırılacak ve Kutbi yörüngeli COSPAS-SARSAT uyduları ile kaplanacaktır,
6. A3 Deniz alanlarında Standart -A, Standart-B veya Standart -C tipi gemi yer istasyonu bulundurmak mecburi midir?
TABLO-2'de görüleceği üzere, A3 deniz alanlarında MF/HF telsiz tesisatları ile gerekli şartların sağlanması halinde gemi yer istasyonu bulundurulmayabilir.
7. GMDSS sisteminde hangi frekanslarda nöbet tutulacaktır ?
a) VHF/DSC 70. kanal (156.525 MHz)'da
b) Tehlike ve Güvenlik DSC frekansı 2.187.5 kHz'de
c) INMARSAT SES ve EGC alıcı özelliği ile
d) 4.207.5 kHz, 6.312 kHz, 8.414.5 kHz, 12.577 kHz
ve 16.804.5 kHz HF/DSC frekansları ile
e) 1 Şubat 1999 tarihinden sonra, 500 kHz tehlike frekansından morse-telgraf kullanılarak ve 2182 kHz tehlike frekansından radyo telefon kullanılarak yapılan tehlike çağrılarının dinleme zorunluluğu ortadan kalkmıştır. Ancak Türk Telekom tarafından bu iki frekansın dinlenmesine bir süre daha devam edilecektir.
8. GMDSS sisteminde gemide hangi nitelikte telsiz operatörü bulunacaktır? Bunların ehliyet türleri ne olacaktır?
GMDSS techizatları bulunan bir gemide mutlaka bu techizatları kullanacak personelin bulunması gerekmektedir. Uluslararası Telsiz kurallarına (ITU/BR-RR)'na göre bu personel;
a) Birinci sınıf Telsiz Elektronik Operatörü,
b) İkinci Sınıf Telsiz Elektronik Operatörü,
c) Genel Operatör,
d) Tahditli operatör,
ehliyatnamelerinden birine sahip olacak ve geminin seyahat edeceği bölgeye göre tespit edilecektir.
9. GMDSS sisteminde cihaz yedeklenmesi (dublikasyon) mecburi midir?
GMDSS sisteminde cihaz yedeklenmesi mecburi değildir. Ancak, A1 ve A2 bölgelerinde seyreden gemilerde cihaz yedeklenmesi, kıyıda bakım ve denizde bakım seçeneklerinden biri, A3 ve A4 bölgelerinde seyreden gemilerde en az ikisi şartının yerine getirilmesi gerekmektedir.
10. GMDSS sisteminde geminin seyahat edeceği bölgeye göre telsiz operatörü nasıl belirlenecektir?
GMDSS sisteminde gemilerin seyahat edecekleri A1 , A2, A3 ve A4 bölgelerine göre telsiz operatörü bulundurmaları gerekmekte olup ehliyet türleri TABLO-1'de gösterilmiştir.

11. GMDSS telsiz cihazlarının kıyıda bakım ve denizde bakımı nasıl sağlanacaktır?
Kıyıda bakım, kıyıda kurulacak ve yetkili telsiz bakım servisleri tarafından sağlanacaktır.
Denizde bakım, gemide bulunacak birinci veya ikinci sınıf telsiz elektronik operatörü tarafından sağlanacaktır.
EHLİYET TÜRÜ
BÖLGE
BİRİNCİ SINIF REO

İKİNCİ SINIF REO

GENEL OPERATÖR

TAHDİTLİ OPERETÖR
A1 (VHF İSTASYONLARININ MENZİLİ; KIYIDAN 20-30 MİL)
X
veya
X
veya
X
veya
X
A2 (MF İSTASYONLARININ MENZİLİ; KIYIDAN 100 MİL)
X
veya
X
veya
X


A3 (İNMARSAT UYDU KAPLAMA ALANI 70°N 70°S ENLEMLERİ)
X
veya
X
veya
X*


A4 (A1,A2,A3 BÖLGELERİ DIŞINDA KALAN BÖLGE)
X
veya
X
veya
X*



(REO : Telsiz Elektronik Operatörü)
TABLO-1: GMDSS Sisteminde Telsiz Operatörlerinin Bölgelere Göre Bulundurma Şeması
(*) A3 veya A4 bölgelerinde seyahat eden gemilerde cihaz yedeklemesi ve kıyıda bakım metodlarının seçilmesi halinde


12. GMDSS sisteminde mecburi telsiz techizatları nedir?
GMDSS sisteminde gemilerin gidecekleri deniz bölgelerine göre bulundurmak zorunda oldukları telsiz techizatları TABLO-2'de verilmiş olup, bu tabloya göre sadeleştirilmiş techizatın dökümü ise TABLO-3'dedir.


1
2
3
4
5
6
7
8 9
TECHİZAT


BÖLGE
VHF İST. (SES+DCS KABİLİY.)
MF TELSİZ İSTASYONU (SES+DCS KABİLİYETLİ)
MF/HF TELSİZ İSTASYONU (SES+DSC +NBDP K.Lİ)
NAVTEX ALICISI
İNMARSAT GEMİ-YER İSTASYONU (STANDART-A VEYA STANDART-B VEYA STANDART-C)
406 MHz VEYA 1.6 GHz UYDU EPIRB VERİCİSİ)
VHF- EPIRB VERİCİSİ
CAN KURTARMA ARACI
RADAR TRANSPD. *(9GHz)
SU GEÇİRMEZ VHF** EL TELSİZİ
A1 BÖLGESİ
X


X

X
(7.madde ile alternatifl
X
(6.madde ile alternatifli)
X
X
A2 BÖLGESİ
X
X

X

X

X
X
A3 BÖLGESİ
X
X
(Eğer 3. Madde bulunmuyorsa
X
(5. Madde ile alternatifli)
X
X
(3.madde ile alternatifli)
X

X
X
A4 BÖLGESİ
X

X
X

X
(Sadece 406 MHz Uydu- EPIRB)

X
X
* 300-500 Grosston arasındaki gemilerde en az bir, 500 Grosstondan büyük gemilerde en az iki tane
*300-500 Grosston arasındaki gemilerde en az iki, 500 Grosstondan büyük gemilerde en az üç tane
belirtilen cihazın bulunması gerekmektedir.
A1 BÖLGESİ
a) VHF TELSİZ CİHAZI: ( 70'nci Kanalda sayısal seçmeli çağrı kabiliyetli (DSC) mevcut cihazlara DSC kabiliyeti eklenerek kullanılabilir.)
b) Navtex hizmeti verilen deniz alanlarında kullanılmak üzere NAVTEX ALICISI : Navtex hizmeti verilmeyen deniz alanlarında ya bir INMARSAT Genişletilmiş Grup Çağrı (EGC) alıcısı ya da eğer hizmet veriliyor ise bir HF Dar Band direk yazmalı (NBDB) alıcısı.
c) 9 GHz RADAR VERİCİSİ (TRANSPONDER): (300-500 Gross ton arasındaki gemilerde en az bir, 500 Gross tondan büyük gemilerde en az iki tane)
d) SU GEÇİRMEZ VHF EL TELSİZİ : ( 300-500 Gross ton arasındaki gemilerde en az iki, 500 Gross tondan büyük gemilerde en az üç tane)
e) Tehlike yeri gösterir telsiz vericisi (EPIRB): VHF-EPIRB (Sadece A1 Bölgesi için) veya L-Band (1.6 GHz) INMARSAT-EPIRB veya 406 MHz COSPAS-SARSAT-EPIRB
A1 VE A2 BÖLGESİ:
A1 BÖLGESİNDEKİLERE İLAVETEN
a) MF TELSİZ CİHAZI(DSC kabiliyetli)
A1,A2 VE A3 BÖLGESİ:
A1 ve A2 BÖLGESİNDEKİLERE İLAVETEN;
BİR INMARSAT GEMİ İSTASYONU (STANDART-A, STANDART-B VEYA STANDART-C tipi ) veya ,
MF-HF TELSİZ CİHAZI(DSC VE NBDP kabiliyetli)
A1,A2, A3 ve A4 BÖLGESİ:
A1 ve A2 BÖLGELERİNDEKİLERE İLAVETEN
MF-HF TELSİZ CİHAZI (DSC ve NBDP kabiliyetli)
NOT: Bu bölgede kullanılan UYDU EPIRB cihazının 406 MHz COSPAS-SARSAT-EPIRB olması gerekmektedir.
Amaç
Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı; gemilerin yola elverişlilik bakımından donatılmalarında, küresel deniz tehlike ve güvenlik haberleşme sistemleri (GMDSS) içinde veya dışındaki tüm deniz araçlarında yer alan telsiz istasyonlarını kullanacak, haberleşmeden sorumlu telsiz operatörlerinin sahip olması gereken yeterlik sınıfları ile bu yeterliklerin verilme usul ve esaslarının belirlenmesidir.
Kapsam
Madde 2 — Bu Yönetmelik, Uluslararası Denizde Can Güvenliği Sözleşmesi (SOLAS-74) kapsamına giren deniz araçlarında 2813 sayılı Telsiz Kanunu'na uygun olarak kurulan GMDSS ve diğer telsiz istasyonlarını işletecek telsiz operatörlerini kapsar.
Dayanak
Madde 3 — Bu Yönetmelik, 20/4/1989 tarihli ve 3539 sayılı Kanun ile taraf olduğumuz Gemiadamlarının Eğitim, Belgelendirme ve Vardiya Standartları Hakkında Uluslararası 1978 Sözleşmesi (STCW-78) ve STCW-95 değişimi, Dünya Radyo Konferansı WRC-97'nin Com 4-4 No'lu kararı ile 4745 sayılı Denizcilik Müsteşarlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, Devlet Memurları Kanunu, Harcırah Kanunu ile Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanuna dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;
a) İdare : Denizcilik Müsteşarlığını,
b) IMO : Uluslar arası Denizcilik Örgütünü,
c) Sözleşme: STCW-78 Sözleşmesi ve değişikliklerini,
ç) Gemiadamları Yönetmeliği: 31/7/2002 tarihli ve 24832 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan yönetmelik ile değişikliklerini ve ilgili yönergeleri,
d) GASM: Gemiadamları Yönetmeliğinde düzenlenmiş bulunan Gemiadamları Sınavları Merkezini,
e) CEPT: Avrupa Posta ve Telekomünikasyon Birliğini,
f) WRC: Dünya Radyo Konferansını,
g) INMARSAT Sistemi: Inmarsat uyduları aracılığı ile yapılan deniz haberleşme sistemini,
ğ) COSPAS–SARSAT: Kutupsal yörüngeli deniz arama kurtarma uydu haberleşme sistemini,
h) GMDSS: Küresel deniz tehlike ve güvenlik haberleşme sistemini,
ı) SOLAS–74: Uluslararası Denizde Can Güvenliği Sözleşmesi ve taraf olduğumuz değişikliklerini,
i) ITU/RR: Uluslararası Telekomünikasyon Birliği/Telsiz Tüzüğünü,
j) DSC: Sayısal seçmeli çağrı özelliğini,
k) NBDP: Dar-bant doğrudan yazmalı telgraf sistemini,
l) EPIRB: Suda yüzebilen ve denize bırakıldığında ait olduğu deniz taşıtının tanıtma işaretlerini yayınlayarak yerinin bulunmasına imkan veren telsiz vericisini,
m)NAVTEX: Bölgesindeki deniz taşıtlarına NBDP tekniği ile periyodik olarak uluslar arası standartta formatlanmış meteorolojik ve seyir ikaz mesajlarını, tehlike ve kaza raporlarını yayımlayan kıyıdaki verici istasyonları ile deniz araçlarındaki otomatik alıcılardan meydana gelen sistemini,
n) Telsiz: Aralarında herhangi bir fiziki bağlantı olmaksızın elektromanyetik dalgalar yoluyla her türlü açık veya kriptolu ses, veri, sabit veya hareketli resim ve ses işaretleri vermeye ve almaya veya yalnızca vermeye ya da almaya veya aktarmaya, yansıtmaya ve/veya güçlendirmeye yarayan cihaz veya sistemlerini,
o) Enterferans: İlgili mevzuat dahilinde telekomünikasyon sistemleri aracılığıyla yapılan her türlü haberleşmeyi veya radyo televizyon yayınlarını engelleyen, kesintiye uğratan veya kalitesini bozan her türlü yayın ve elektromanyetik dalgayı,
ö) Al Bölgesi: En az bir VHF sahil istasyonu tarafından kaplanan ve VHF/DSC uyarılarının alınabileceği deniz alanını,
p) A2 Bölgesi: A1 bölgesinin ötesinde, en az bir MF sahil istasyonu tarafından kaplanan ve MF/DSC uyarılarının alınabileceği deniz alanını,
r) A3 Bölgesi: INMARSAT uyduları tarafından kaplanan ancak A1 ve A2 bölgeleri dışındaki deniz alanını,
s) A4 Bölgesi: A1, A2, A3 bölgeleri dışındaki deniz alanını,
ş) Kısa Mesafe-Short Range: GMDSS kapsamı dışında olan deniz araçları için tanımlanmış en az bir VHF sahil istasyonu tarafından kaplanan ve VHF/ DSC tehlike ve güvenlik frekansında sürekli nöbet tutulan deniz alanını,
t) Uzun Mesafe-Long Range: GMDSS kapsamı dışında olan deniz araçları için tanımlanmış deniz alanını,
u) “GMDSS Kapsamında Olan Deniz Aracı: SOLAS-74 hükümlerine göre teçhizat ve personel olarak GMDSS ile donatılması zorunlu olan deniz aracını,
ü) GMDSS Kapsamı Dışında Olan Deniz Aracı: SOLAS-74 hükümlerine göre teçhizat ve personel olarak GMDSS ile donatılması zorunlu olmayan, Sözleşmenin haberleşme ile ilgili diğer kurallarına tabi olan deniz aracını,
v) Tahditli Telsiz Operatörü: Uluslararası Telsiz Tüzüğü (ITU/RR) gereklerine göre yetkili makam tarafından verilmiş GMDSS Tahditli Telsiz Operatörü (ROC) yeterlik belgesi olanları,
y) Genel Telsiz Operatörü: Uluslararası Telsiz Tüzüğü (ITU/RR) gereklerine göre yetkili makam tarafından verilmiş GMDSS Genel Telsiz Operatörü (GOC) yeterlik belgesi olanları,
z) Telsiz Elektronik Zabiti: Uluslararası Telsiz Tüzüğü (ITU/RR) gereklerine göre yetkili makam tarafından verilmiş GMDSS Birinci Sınıf Telsiz Elektronik Zabiti(REO) veya GMDSS İkinci Sınıf Telsiz Elektronik Zabiti(REO) yeterlik belgesi olanları,
x) Kısa Mesafe Telsiz Operatörü: SOLAS Sözleşmesi kapsamı dışında olan deniz araçlarında GMDSS sisteminde VHF/DSC dahil olmak üzere seyire yardımcı cihazları kullanacak kişiye verilecek yeterliği,
w) Uzun Mesafe Telsiz Operatörü: SOLAS Sözleşmesi kapsamı dışında olan deniz araçlarında GMDSS sisteminde VHF ve MF/DSC başta olmak üzere seyire yardımcı cihazları kullanacak kişiye verilecek yeterliği,
ifade eder.
Vhf-Mf-Hf DSC
1.Denizcilikte Kullanılan Telsiz Telefon Frekansları
İki sınır frekans arasındaki, frekanslara band denir. Deniz haberleşmesinde , gemi ve kıyı telsiz uçlarının telsiz telefon iletişimleri için ayrılmış üç ayrı frekans bandı bulunmakta-dır. Uluslar arası Telsiz Haberleşme Birliği – ITU’nun kurallarına göre belirlenen bu bandlar aşağıda verilmiştir :
Ara Orta Frekans Bandı (IMF_ Intermedium Frequency
1605 – 4000 kHz
Yüksek Frekans Bandı (High Frequency )
4000 – 27500 kHz
Çok Yüksek Frekans Bandı (VHF-Very High Frequency)
156 – 174 MHz
1605 – 4000 kHZ (MF) Bandı :
Bu band deniz haberleşmesinde telsiz telefon ve telsiz teleks kullanılarak yapılan iletişimlerde, gemi-kıyı, kıyı-gemi yönlerinde normal ve öncelikli çağrı ve çalışma frekanslarını içermektedir. 1605–4000 kHz bandı içinde bulunan 2182 kHz tehlike, emniyet ve ivedilik çağrı yayınları için yapacakları çağrılarda kullanılan uluslararası bir frekanstır. 2182 kHz frekansında yapılacak tehlike iletişimini karıştırmamak için 2173.5-2190.5 kHz alt bandı koruyucu band olarak ayrılmış olup , bu frekans aralığında haberleşme yamamak gerekir.
IF bandında, 1605–2850 kHz alt bandındaki telsiz telefon haberleşmesinin gönderim gücü düşük olup, 400 Watt ile sınırlandırılmıştır. Kıyı istasyonları çıkış gücü sınırı 5 kW olup, çalışma frekansları , “List of Coast Station” gibi, kıyı istasyonlarına ait kitaplarda bulu-nabilir. Özel tehlike ve güvenlik frekanslarında kullanılan emisyon J3E’dir.
4000–27500 kHz (HF) :
Deniz haberleşmesinde, telsiz telefon ve telsiz teleks kullanılarak bilgi iletişiminin sağlandığı bir başka band da 4000–27500 kHz arasındaki yüksek frekanstır. Bu frekanslarda çift yön (dubleks) ve tek yönlü (simpleks) telsiz haberleşmesi yapılabilmekte, tehlike, güvenlik ve ivedilik çağrı ve bilgileri gönderilip alınabilmektedir. HF telsiz telefon bandında kıyı ve gemi telsiz telefonu ile HF deniz haberleşme bandında yapılabilen göndermelerin verici gücü 1.5 kW’ı geçemez. Kıyı uçları ise aynı banttaki yapılan göndermelerin verici gücü 1.5 kW’ı geçemez. Kıyı uçları ise aynı banttaki yayınlarını en fazla 10 kW çıkış gücü ile yapabilir.
HF bandında bir kıyı ucu tarafından gemilere yapılan çağrılara ,gemi uçları aşağıdaki taşıyıcı frekansların uygun olan birisinden veya istenilen çalışma kanalına geçerek yanıt verirler. Ayrıca aşağıdaki kanallar , gemi uçlarının HF-telsiz telefonda çağrı yapma kanallarıdır.
Taşıyıcı Frekans
ITU Kanal Numarası
4125 kHz
421
6215 kHz
606
8255 kHz
821
12290 kHz
1221
16420 kHz
1621
18795 kHz
1806
22060 kHz
2221
25097 kHz
2510
Aynı banda bir gemi tarafından bir kıyı ucuna yapılan telsiz telefon çağrılarına , çağrılan kıyı ucu aşağıdaki taşıyıcı frekansların uygun olan birisinden yanıt verir. Bu kanallar aynı zaman-da kıyı uçlarının çağrı yapma kanallarıdır.
Taşıyıcı Frekans
ITU Kanal Numarası
4417 kHz
421
6516 kHz
606
8779 kHz
821
13137 kHz
1221
17302 kHz
1621
19770 kHz
1806
22756 kHz
2221
26172 kHz
2510

156-174 MHz (VHF) Bandı :
Elektromanyetik ışınımın yayılma erimi , frekansının yükselmesi ile azalır. Kısa mesafelerde yeterli ve kaliteli bir iletişim yapmak için deniz VHF bandı , MF , IF ve HF bantlarından daha kullanışlıdır. 156-174 MHz bandı telsiz telefonda , tehlike , güvenlik ve ivedilik iletişimi , liman ve gemi hizmetleri , gemiler arası bilgi akışı ; kıyı uçları aracılığı ile karadaki telefon abonelerine bağlantı gibi amaçlar için kullanılır. Bu bantta telsiz telefon için kullanılan emisyon sınıfı ise G3E’dir. Uluslar arası planlamalara göre , deniz VHF bandı , 01-28 ve 60-88 kanal numaraları ile düzenlenen ve her bir kanalın arasında en az 25 kHz kadar bir frekans ayrımı bulunan toplam 56 kanaldan oluşmaktadır. Bu kanalların bazılarında çift frekanslı ve bazılarında da tek frekanslı haberleşme yapmak mümkündür. Gemiler arasında sadece simpleks görüşme yapılabilir. Bunun nedeni ; çift yönü haberleşmede göndericinin kendi alıcısını bastırarak iletişimi engellemesidir. Aşağıdaki çizelgede , GMDSS içinde yapılan yeni düzenlemeleri de içererek , belirlenen bazı VHF kanallarının frekanslarını , bu frekansların amaçlarını ve işlevlerini göstermektedir.
DSC ( Digital Selective Calling-Sayısal Seçmeli Çağrı )
DSC-Sayısal Seçmeli Çağrı , MF/HF ve VHF bandlarını kullanarak gemiden-gemiye ,gemiden-kıyıya ve kıyıdan-gemiye öncelikli veya normal çağrı gönderilmesi amacına yönelik olarak oluşturulmuş bir yöntemdir. GMDSS içinde bu yöntemden , tehlike ve güvenlik amaçlı sayısal seçmeli çağrıların yapılması ayrıca iki istasyon arasında normal haberleşme isteğini belirten ilk bağlantının kurulması şeklinde yararlanılır. DSC tekniğinin diğer yersel haberleşme alt sistemlerine göre en önemli üstünlüğü , gemilerden ya da gemilere yapılan çağrıların, istenilen tarafa en hızlı şekilde duyulabilir bir alarm uyarısı ile birlikte görsel olarak ulaştırıla-bilmesidir.
DSC tekniği ile gönderilenler kısıtlı bilgiler içeren uyarı sinyalleri olup , ileri haberleşme aşamasını gerektirdikleri değildir. Söz konusu ileri haberleşme,DSC uyarı sinyalleri gönderildiği frekansa uygun bir telsiz-telefon ya da telsiz-teleks frekansından bu aygıtlar kullanılarak yapılır. Bununla birlikte DSC çağrıları aşağıda açıklanan kısıtlı bilgileri içerir veya gerektirebilir ;
a)DSC uyarıları , çağrılan istasyonun MMSI numarasını,çağrının öncelik tanımlamasını , geminin coğrafi konumunu ve zamanı belirten bilgileri içermek zorundadır.
b)DSC uyarıları ayrıca,tehlike ya da güvenlik mesajının içeriği ile ilgili kısa tanımlamaları yapılacak ileri haberleşmenin özelliklerini (telsiz-telefon / telek , simpleks dubleks vb.) belirten bilgileri , ulusal telefon ağına bağlı bir telefon abonesini vb. bilgileri kısıtlı olarak içerebilir.
Bir DSC çağrısını oluşturan bilgiler özel bir gemiye ya da kıyı istasyonuna bir coğrafi alan içindeki tüm alıcılara yönlendirilerek gönderilebilir.

GENEL AMAÇLI SAYISAL SEÇMELİ ÇAĞRI :
Sayısal Seçmeli Çağrıların tehlike ve emniyetle ilgili uyarılarını içeren gönderim , alım , onaylama ve aktarma gibi etkinlikleri vardır.
Sayısal Seçmeli Çağrıların genel haberleşme ile ilgili uyarıları gemiden gemiye , gemiden kıyıya ve kıyıdan gemiye gönderilebilir ve alınabilir. Gemilerden sahildeki istasyonlara DSC tekniği kullanılarak gönderilen normal haberleşme uyarısı genellikle o sahil istasyonu aracılığı ile uluslar arası telefon ya da teleks ağına bağlanması sistemini ortaya koyar. Bu tür Sayısal Seçmeli Çağrılar MF (1605 kHz-4000kHz) ve HF(4000 kHZ-27500 kHz) bandlarının kendilerine tahsis edilmiş frekansların belirli sürelerde otomatik dinleme yapan ve uluslar arası haberleşme hizmeti veren kıyı istasyonlarına yapılır. Kıyıdaki bu istasyonlara ait çalışma frekansları ve çalışma zamanları ITU’nun kıyı istasyonları kitabı (ITU List of Coast Station ) dan bulunmaktadır. VHF bandında yapılan her türlü Sayısal Seçmeli Çağrı , 156.525 MHz (VHF ch 70) üzerinden gönderilir ve alınır. Gemiden kıyıdaki bir istasyona yapılacak bir DSC uyarısının uygulama yöntemi üç ayrı aşamada gönderilir.
a)Geminin , kıyıdaki istasyonu otomatik dinleme yaptığı frekansta kıyı istasyonu MMSI numarasını kullanarak önceliksiz bir Sayısal Çağrı göndermesi aşaması ,
b)Kıyıdaki istasyonun kendisine yapılan çağrıyı aldığını onayladığı ve sonraki iletişimin çalışma frekansını belirttiği bir Sayısal Seçmeli Çağrı göndermesi aşaması,
c)İlk çağrıyı yapan gemi istasyonunun kıyı istasyonu tarafından belirlenen çalışma frekansına geçmesi ve ileri haberleşme uygulanmasını telsiz –telefon/teleks kullanılarak başlatılması aşaması. Yukarıda a , b ve c şıklarında belirtilen işlemler VHF bandında yapılacaksa kıyı istasyonu operatör yardımı olmaksızın bu basamakları otomatik olarak uygulayabilir. Gemilerden sahildeki istasyonlara yapılacak genel amaçlı çağrılar öncelikle sahi istasyonu belirlenmiş otomatik dinleme frekanslarında yada bunun bilinmesinin olanaklı olmadığı durumlarda aşağıdaki frekanslardan yapılabilir.

Kıyı istasyonlarına yapılacak genel çağrılarda ilk denenecek frekanslar ;

4219.5 kHz
16903.0 kHz
6331.0 kHz
19703.0 kHz
8436.5 kHz
22444.0 kHz
12657.0 kHz
26121.0 kHz
Genel haberleşme istemiyle gemiden gemiye gönderilecek olan Sayısal Seçmeli Uyarılar gemiler arası çağrı gönderme ve alma frekansı olarak tesbit edilen MF 2177.0 kHz den yapılır.
Gemiden gemiye yapılacak bir DSC uyarısının uygulama yöntemi yine üç ayrı aşama-da gönderilebilir.
a. Bir geminin, 2177.0 kHz gemiler arası çağrı frekansında yada önceden kararlaştırılan ve dinlenen başka bir DSC frekansında ulaşmak istediği diğer bir geminin MMSI numarasını kullanarak önceliksiz bir sayısal bir çağrı göndermesi aşaması ( Bu uyarı sonraki iletişimin yöntemi ve frekansını bildiren kısıtlı bilgileri de içermelidir.)
b. Çağrılan geminin kendisine gönderilen uyarıyı aldığını onaylayan sayısal karşı çağrıyı yapması aşaması,
c. Her iki gemi istasyonunun ilk yapılan çağrıda belirtilen çalışma frekans ve yöntemini kullanarak telsiz telefon/teleks aygıtları ile ileri haberleşmeye geçmesi aşaması.

INMARSAT DÜZENİ
Uluslararası Denizcilik Uydu Teşkilatı (The International Maritime Satellite Organization – INMARSAT) paydaşlarını 79 tane devletin resmi veya özel kuruluşunun oluşturduğu bir birliktir. INMARSAT organizasyonu , 3 Eylül 1976 tarihinde IMO tarafından düzenlenen bir toplantı ile kabul edilmiş ve 16 Temmuz 1979 tarihinde uluslar arası bir sözleşme olarak yürürlüğe girmiştir. O tarihlerde teşkilatın başlangıç sermayesi 200 milyon Amerikan Doları olarak saptanmış ve bu sermaye ile düzenin uzaydaki bölümünün geliştiril-mesine başlanmıştır.
1981 yılında kullanıma açılan INMARSAT , 75 derece K-75 derece G enlemleri arasındaki okyanus alanlarında uydu sistemlerinden yararlanılarak , karadaki , denizdeki ve havadaki gezici uçların , kendi aralarında yada karadaki sabit uçlarla olan iletişimini etkinlikle sağlamaktadır. Sistemin kullanıcılarına sunduğu üstün kaliteli , teleks , veri aktarımı , telefon ve faks haberleşmesinin yanında , tehlike ve emniyet ile ilgili haberleşmelere hız ve kolaylık getirici pek çok düzenleme de bulunmaktadır.
INMARSAT bir teşkilat olarak , ayıt üretimi yapmaz , ancak üretilecek cihazların sistemle uyumlu çalışmasını sağlamak için bazı gerekler ortaya koyar ve cihazların ilk örneklerinin üretimi aşamasında üretici firmalara destek verir. 1995 yılı sonu itibari ile dünyada 33,500 INMARSAT gemi aygıtı mevcuttur.
INMARSAT yapısı içinde haberleşmenin örgenleştirilmesini sağlayan üç temel öğe bulunmaktadır. Bu öğeler şöyle sıralanabilirler ;
a) Uzay Bölümü
b) Kara Bölümü
c) Gezici Uç Birimler
1. INMARSAT UZAY BÖLÜMÜ :
Bugün için INMARSAT’ın uzaydaki unsurları ,yeryüzünden 36,000 km irtifada yörüngelerine yerleştirilmiş olan INMARSAT- 2 uydularıdır. INMARSAT-2 gurubunda 4 adet uydu bulunmaktadır. Bu uydular , ekvatoral yörüngelerinde dünyanın kendi etrafındaki dönüş hızına eşdeğer bir açısal hızla hareket etmekte , böylece kapladıkları üç okyanus alanı üzerindeki mevkilerinde göreceli olarak sabit kalmaktadırlar.
INMARSAT-2 uyduları, birinci nesil kiralık uyduların yerine , İngiliz Aerospace ve altı yardımca şirkete imal ettirilmiş ve yörüngelerine oturtulmaları Ekim 1990 ile Nisan 1992 tarihleri arasında tamamlanmıştır. Bu ikincil uydular sisteme 250 kanallık bir kapasite artışı sağlamışlardır. INMARSAT-2 uydularından her biri 1300 kg ağırlığında olup , açılıp-toplanabilir güneş tablaları ile aldığı güneş enerjisini nikel-hidrojen pillerinde depolayarak , bunu tüm elektronik ve mekanik parçaları için güç kaynağı olarak kullanmaktadırlar. Her uydunun üzerinde bulunan Durum ve Yörünge Kontrol sistemi , uydunun yörünge üzerindeki hareketlerini , güneş tablalarının güneşe göre açılarını ve uydu anteninin devamlı olarak Yerküredeki kaplama alanına yönlendirilmesini sağlar. Uyduların alıcı ve verici antenleri , sinek gözü olarak isimlendirilebilecek bir yapıda olup , parabolik anten yapılarına göre % 30 daha az yer kaplamaktadır. Uydular , Londra’da bulunan İşlev Denetleme Merkezi tarafından idare edilir.
INMARSAT-2 gurubuna ait uydular kapladıkları okyanus bölgesine uygun olarak isimlendirilmişlerdir. Bu bölgeler şunlardır ;
(a) Atlantik Okyanus Bölgesi-Doğu ( Atlantic Ocean Region-East/AOR-E )
(b) Atlantik Okyanus Bölgesi-Batı ( Atlantic Ocean Region-West/AOR-W )
(c) Hint Okyanus Bölgesi (Indian Ocean Region / IOR )
(d) Pasifik Okyanus Bölgesi (Pasific Ocean Region/ POR )
21. Yüzyılın ilk on yılında INMARSAT-3 gurubu çok üstün nitelikli uyduların yörüngelerine oturtulması ile INMARSAT haberleşme sistemlerinin etkinliği daha da artacaktır.
2.INMARSAT KARA BÖLÜMÜ :
INMARSAT haberleşmesinde sürekliliğin ve etkinliğin korunması için ,uzaydaki INMARSAT uydularının önceden belirlenen yörüngelerindeki hareketlerinin ve onlara yüklenmiş haberleşme ödevlerinin devamlı denetlenmesi gerekir. İşte bu amaçla yeryüzünde INMARSAT haberleşme sistemini ve buna bağlı alt sistemleri yöneten üç ayrı yer ucu bulun-maktadır.
a)Başta uzaydaki uyduların , sonra denizdeki gemilerin ve karadaki sabit istasyonların tümünün ayrıntılı denetimi INMARSAT Şebeke Denetim Merkezi (Network Control Centre-NCC) tarafından yapılır.
b)INMARSAT uydularının mekanik , elektrik ve elektronik unsurlarına ait hareketlerinin yere ve güneşe göre yönetilmesi , uydu alt sistemlerinin ve yüzeylerinin sıcaklıklarının kontrol edilmesi ve uydu hareketlerinin yakıt harcaması açısından denetlenmesi Uydu Denetim Merkezi (SatelliteControl Centre –SCC) tarafından yapılır. INMARSAT-2 uyduları , Londra’da kurulmuş olan SCC tarafından , izleme , ölçme ve komuta merkezlerinin yardımları ile yönetilir. AOR-E ve IOR uyduları İtaya’da , POR uydusu Çin’de ve AOR-W uydusu ise A.B.D. de kurulu bulunan TT&C’ler tarafından izlenerek , Londra’daki SCC’ye bilgi akışı sağlanır.
c)INMARSAT düzeni içindeki gezici yer uç birimlerine ve sabit kara istasyonlarının birbirleri ile uyumlu işleyişini sağlayan ve uyduların haberleşme ile ilgili hizmetlerini denetleyen karasal uç birimlere , Şebeke Düzenleştirme Merkezi (Network Co-ordination Station-NCS) ismi verilir. A.B.D. , Japonya, Singapur, İngiltere ve Yunanistan’da kurulmuş olan NCS’ler kendi bölgelerine ait INMARSAT uydularına denizden ve karadan gelen telefon ve teleks taleplerini , bunların karşılanma yeterliliklerini izlerler.
d)INMARSAT uyduları ile ulusal ve uluslar arası telefon ve teleks ağlarını birbirlerine bağlayan , böylece gemilerden karadaki abonelere yada karadaki abonelerden denizdeki gemilere teleks , telefon , faks veri aktarımı ve görüntü biçiminde haber gönderilmesini mümkün kılan yer uçlarına , Kıyı Yer İstasyonu (Coast Earth Station-CES / Land Earth Station-LES) isimi verilir. CES’ler kurulu oldukları ülkelerin INMARSAT’a paydaş olan ulusal telefon şirketleri tarafından işletilirler. CES idareleri, kullanıcılara , santral , bilinmeyen numaralara ulaşma , teknik yardım, telgraf , kredi kartı , gurup çağrı ve denizcilere uyarı yayınları gibi hizmetleri de verebilirler. Karadaki CES birimleri üç ayrı kısımdan oluşur. Bunlar sırasıyla , Parabolik Antenler , Elektronik Telsiz Haberleşme Unsurları ve Ana Bant Sinyal Alma ve Gönderme sistemidir. Parabolik antenler , çapı 14 m olan çanaklara sahiptirler. INMARSAT haberleşmesinde gemiden uyduya L ve uydudan sahile C frekans bandı kullanıldığında CES antenleri her iki bantta da haberleşme aşağıdaki bantlarda yapılır ;
Gemilerden-Uydulara : 1626,5-1646,5 MHz
Uydulardan-Gemilere : 1525,0-1545,0 MHz
CES’lerden Uydulara : 6425,0-6443,0 MHz
Uydulardan CES’lere : 3600,0-3623,0 MHz
3.GEZİCİ YER UÇ BİRİMLERİ :
INMARSAT uyduları aracılığı ile haberleşe yapabilmek için üzerinde , INMARSAT A-B-C-M veya E cihazlarından birini yada birden fazlasını bulunduran seyyar istasyonlara (Gemi , Uçak veya Kara Aracı) Gezici Yer Uç birimleri (Mobile Earth Station –MES) ismi verilir. MES’in bir gemi olması durumunda , buna Gemi Yer İstasyonu (Ship Earth Station- SES) denir. Bugün için gemilerde kullanılan ve birbirine göre çok farklı özellikler taşıyan INMARSAT cihazları ve faydalanma alanları şunladır ;
INMARSAT-A : Teleks , Telefon , Faks , Veri Aktarımı ve Elektronik Posta
INMARSAT-B : Teleks , Telefon , Faks , Elektronik Posta, Yoğun Veri ve Görüntü Aktarımı
INMARSAT-C : Teleks , Elektronik Posta ve Genişletilmiş Gurup Çağrı Alımı
INMARSAT-M: Telefon , Faks ve Veri Aktarımı
INMARSAT-E : Tehlike Uyarısı Gönderimi
INMARSAT-A GEMİ YER İSTASYONU :
Sayısal ve analog teknikleri birlikte kullanarak , bulundukları gemilerden INMARSAT uyduları ve CES’ler aracılığı ile karadaki ulusal ve uluslar arası teleks ve telefon ağına bağlanılmasını mümkün kılan ,INMASAT-A Gemi Aygıtları , 1982 yılından bu yana gemilerde kullanılmaktadırlar. 1996 yılı başı itibari ile gemilerde bulunan INMARSAT-A aygıtlarının sayısı 17.800’e ulaşmıştır. INMARSAT örgütü , INMARSAT-B ve M ayıtlarındaki geliştirmelerin ve yaygınlaştırmaların 2005 yılına kadar tamamlanmasını planlamış ve yine bu tarihe kadar , INMARSAT-A gemi aygıtlarının desteklenmesini kararlaştırmıştır. Bu nedenle , gemi aygıtlarının karayla bağlantısında önemli rol oynayan NCS’ler 1993 yılından itibaren yenilenmiş ve her okyanus bölgesi için sisteme iki ek çağrı kanalı tahsis edilmiştir.
a)INMARSAT-A gemi aygıtları kullanılarak yapılan haberleşme türleri şunlardır ;
1.Telefon Haberleşmesi
2.Otomatik veya Karşılıklı Teleks Haberleşmesi
3.Kıyı-Gemi Yönünden Tek Kanallı Telgraf Yayını
4.Faks Haberleşmesi
5.Yüksek Hızlı Veri Aktarımı (64 Kilobits/sn)
6.Yukarıdaki Teknikler Kullanılarak , Tehlike Haberleşmesi
b)INMARSAT Teşkilatı INMARSAT-A gemi abonelerine , önceden belirlenmiş iki haneli hizmet kodlarını kullanmaları halinde , ücretli veya ücretsiz olarak aşağıdaki hizmetleri de sunmaktadır.
a) Acil Durum Bilgi Aktarımı ( Kirlilik , Karantina , Buz İhbarı vs. )
b) Denizcilik ile İlgili Yardımlar ( Yedekleme , Tamir ihtiyacı vs. )
c) Gemi Konum Bilgisi ve Seyir Planı Aktarımı (AMVER , AUSREP , vs. )
d) Görüşme Zaman ve Süreleri Hakkında Bilgi
e) Ödemeli , İhbarlı ve Kredi Kartlı Görüşmeler
f) Santral Hizmetleri
g) Sinyal ve Aygıt Test İşlemleri
h) Tıbbi Yardım
i) Teknik Yardım
j) Yüksek Tanımlamalı Fotoğraf Aktarımı
k) Yavaş Taramalı Televizyon/Video
1.INMARSAT-A Gemi Aygıtlarının Bölümleri ;
INMARSAT-A gemi cihazları Güverte ve Güverte Altı Kısımlar olmak üzere ikiye ayrılır ;
Güverte Üzerinde ; Cayro dengeli sağlam bir düzlem üzerine yerleştirilmiş 0,8-1,2 m çapında güçlendirilmiş bir parabolik alıcı-verici anten ve buna ait çanağı , INMARSAT uydularına yönlendirilerek izleme yaptıran bir elektromekanik paket bulunur. Antenin uyduyu izlemesi için yapılan tanımlamalar Yatay Yönlendirme (Azimuth) ve Dikey Yönlendirme (Elevation) isimli iki unsuru içerir. Bu iki unsurun uygun , INMARSAT haritasından bulunan değerleri , sistem bilgisayarına girilerek , anten uyduya yönlendirilir. Geminin cayro pusulası ile antenin irtibatlı olması , rota değişikliklerinden kaynaklanabilecek takip bozukluklarını engeller. Ancak yüksek hızlı gemilerde , ani büyük açılı rota değişikliklerinde , kuvvetli yalpalarda ve geminin güvertesindeki engellerin sebep olduğu kör alanlarda anten istenilen izlemeyi yapamayacaktır.

Güverte Altında ; Telsiz kamarasında yada köprü üstünde , tüm sistemi kontrol eden bir bilgisayarla birlikte Modülatör ve Demodülatör , ses ve veri sürücüsü , kullanıcı ve kontrol birimi ile bunlara bağlı teleks , telefon ve faks aygıtları bulunur.
Inmarsat A sistemi en eski sistemdir ve analogtur.2005-2006 yıllarında kullanımdan kaldırılacaktır. Telefon,Telex,Fax,Data haberleşmeleri yapılabilmektedir.
Çapı bir metreden küçük parabolik antenler kullanılmaktadır. Antenin uyduyu belli bir açı ile görmesi gerekmektedir. Fırtına veya herhangi bir nedenle geminin yalpa düşmesi nedeniyle ötürü antenin uydudan 8 derece fazla sapması halinde haberleşme kesilir.
Inmarsat A sisteminde 7 rakamlı tanıtım komutu kullanılır. İlk rakam 1 dir.Birden fazla özelliği kullanan Inm A terminalleri için iki ayrı tanıtım numarası kullanılır. Böylece bir kanalda bir numarayla telefon haberleşmesi yaopılırken diğer kanalda diğier numarayla hizmetler alınabilir.
INM A’da iki rakamlı kodlarla bazı hizmetler alınabilir:
00-Otomatik Çağrı
11-İstenen Ces’in operatöründen bilgi yada yardım istemek için kullanılır.
37-Gönderilen mesajın süresi öğrenilebilir.
92-Cihazın ilk açılışı sırasında test için kullanılır.
a)INMARSAT A Terminaliyle Tehlike Alarmının Gönderilmesi (Telefon ile)
1. Telefom ahizesi kaldırılır
2. Tehlike butonu üzerindeki kapak açılır.
3. En yakın uydu seçilir,bu uydu kanalıyla o bölgedeki CES tanıtım numarası kodlanır. Gönderilen istasyon ve alan CES en yakın RCC’ye aktarır. Gemi aşağıdaki bilgileri içeren mesajı gönderir.
a. MAYDAY
b. Geminin Adı
c. Gemi Pozisyonu
d. Tehlike Türü
e. Kolaylık Sağlayacak Bilgi
f. İstenen yardım türü
b)Telex Olarak
1. Telex online konumuna getirilir.
2. Tehlike butonu kapağı açılır. 3 nolu konum seçilir.
3. Ekranda en yakın CES’in verdiği RCC’ye answerback işareti göründüğünde daha önceden hafızaya girilmiş olan mesaj gönderilir.
- SOS (3 kez)
- Geminin Adı/Çağrı işareti ve Pozisyonu
- Tehlike Türü
- Kolaylık sağlayacak bilgiler
4. Tehlike butonunda 0 konumu seçilir.
c)Gemiden Karaya Otomatik Telex
Telex haberleşmesinde ücreti belirleyen etken süre olduğu için bağlantı kurulmadan önce mesaj hafızaya işlenir ve çağrı yapılır.
- Telex modu seçilir.
- Kullanılacak Uydu Seçilir.
- Çağrı yapılır. 110 saniye sonra bağlantı kurulur ve daha sonra
a) 00 kodlanır
b) Ülkenin telex kodu girilir
c) Abonenin telex numarası yazılır.
d) (+) işareti vurulur,15 sn sonra bağlantı kurulur. Aboneden answer back alındıktan sonra mesaj gönderilir.
0060726791+
00-Otomatik çağrı
607-Türkiye’nin telex kodu
26791-Abonenin telex numarası
d)Mesajın Hafızaya Alınması
1. Mesajın gideceği firmanın adı
2. Firmadan belli bir bölümü gidecekse bölün adı
3. Mesajın referans numarası
4. Mesajın metni şeklinde olur.
Mesaj Bittikten Sonra:
1. Satır başı yapılır.
2. 5 adet(.....) basılır.
3. Tarih ve saat,süreyi gösteren cevap alınır.
4. Off Line yapılır.
e)Gemiden Gemiye Otomatik Telex Gönderilmesi:
-Mesajın hafızaya alındıktan sonra çağrı için 00 kodlanır.
-Uydu seçilir.
-Geminin tanıtım numarası seçilir
Örnek:
00581XXXXXXX
00-Otomatik Çağrı
581-AOR-E uydu kodu
XXXXXXX-Gemi tanıtım numarası
f)Uydularla Yapılan Telex Aramalarında Answerback Alınması:
WRU ile cevap istenir. Yine cevap alınmazsa bu durumda bağlantı kurulmadı demektir. Ekranda “NC” işareti görülürse 1 dak. Bekleyip yeniden araştır anlamına gelir.
NA NCH veya NP görülüyor ise director ile bağlantı kurunuz anlamına gelir.
g)Yer İstasyonunun Verdiği Hizmeteler
- Tehlike Haberleşmesi
- Telefon Çağrıları
- Telex Haberleşmesi
- Fax,Data Haberleşmesi
Bunların dışında denizcilik ile ilgili yardım,sağlık yardımı, teknik bilgi telefon veya diğer görüşmelerin tarih veya süreleri ile ilgili bilgi.
2.INMARSAT A Sisteminde İki Haneli Kod Sistemi Listesi
00-Otomatik çağrı
11-Bağlı olunan yer istasyonu operatöründen bilgi istemek için kullanılır.
12-Bağlı olunan yer istasyonu operatörü ile o bölgedeki aboneler hakkında bilgi almak için
13-Bağlantı kurmak istediğimiz Ces ile irtibat sağlayarak ulusal operatör ile baçlantı kurmak istediğimizde kullanılır.
14-CES’in bulunduğu bölgede bulunan aboneler hakkında bilgi almada kullanılır.
15-Göndermek istenen telgrafın telex ile aboneye ulaşmasını istediğimizde kullanılır.
17-Herhangi bir CES’ten telefon çağrısı istediğimizde kullanılır.
21-Star Forward Unit:Uluslar arası çağrı için hafızaya almada kullanılır.
23-Bazı Inm A aboneleri için kısa yazılı için kullanılır.
24-SES istasyonun gönderdiği telgrafın kendi seçeneği bir telgraf bürtosu vasıtasıyla mektup veya her hangi bir yolla ulaşmasını istediğimizde kullanılır.
31-Denizcilik ile ilgili bilgi almada kullanılır.
32-Sağlık problemlerinde kullanılır.
33-Teknik problemler ile ilgili konularda kullanılır.
36-Gönderdiğimiz telex mesajlarının kredi kartı ile ödeneceği zaman kullanılır.
37-Bu kod numarası 00 otomatik telek kodundan önce kullanılır.
38-Ağır bir hastalık ve yaralanma gibi durumlarda kullanılır.
39-Denizde gerekli olan yardım için kullanılır. Romorkör istenmesi.
41-Hava deniz tahmin raporları verilen gemiler tarafından verilen mesajların verilişinde kullanılır.
42-Denizde olan ve seyir emniyeti yönünden tehlikeli görünen olayların bildiriminde kullanılır.
43-Gemilerin seyir ve pozisyonlarını bildirmek için kullanılır.
70-Data gönderimi için kullanılır.
91-Uydu telex alıcımızı normal olur olmamak için test gönderimi için kullanılır.
92-Bu kod Inm A cihazının genel açılışı esnasında yapılacak test amacı ile kullanılır.



İNMARSAT-A YER İSTASYONLARI TANIM KODLARI










AOR-E



AOR-W


CES İsmi Ülkesi
CES ID

CES İsmi Ülkesi
CES ID





Ata, Türkiye
Eik, Norveç

Burum, Hollanda
Goonhilly, İngiltere
Eik, Norveç
Niles Canyon, Amerika
Fucino, İtalya
Southbury, Amerika
Goonhilly, İngiltere
Pleumeu Bodou, Fransa
Maadi, Mısır


Odessa, Ukranya


Pleumeur Bodou, Fransa


Psary, Polonya


Raisting, Almanya


Southbury, Amerika


Staten Island, Amerika


Tangua, Brezilya



IOR



POR
CES İsmi Ülkesi
CES İsmi Ülkesi




Anatolia, Türkiye
Beijing, Çin

Jeddah, Suudi Arabistan
Kumsan, Kore

Arvi, Hindistan
Nakhodka, Rusya
Ata, Türkiye
Niles Canyon, Amerika
Beijing, Çin
Perth, Avusturalya
Boumehen, İran
Santa Paula, Amerika
Burum, Hollanda
Sentosa, Singapur
Eik, Norveç
Yamaguchi, Japonya
Gnangara, Avusturalya


Kumsan, Güney Kore


Odessa, Ukranya


Perth, Avusturalya


Psary, Polanya


Thermoylae, Yunanistan


Yamaguchi, Japonya









INMARSAT-B GEMİ YER İSTASYONU :
INMARSAT-B gemi aygıtı kullanıcıları , bu aygıtların analog teknikleri içermesi bakımından bazı sınırlamalarla karşılaşmaktadırlar. Zira INMARSAT haberleşmesine olan talep çok artmış ve 1970’li yılların sonlarında planlanmış olan INMARSAT-A bu yüklü trafiği karşılamakta zorlanmaktadır. Ayrıca sistem kullanıcılarının , niteliğe ve geliştirilmiş hizmetlere olan ilgileri artmış , özellikle gemi güvenliği ve bakım-tutum konularında şirket-gemi/gemi- şirket yönlerinde yoğun veri aktarımı yapılmasına olan ihtiyaç artmıştır.
İşte bu nedenlerle , tamamen sayısal teknikleri içeren INMARSAT-B , 1993 yılından itibaren kullanıcıların hizmetine açılmıştır. 1996 yılı başı itibarı ile gemilerde bulunan INMARSAT-B aygıtlarının sayısı 600’e ulaşmıştır. INMARSAT-B gemi aygıtları, yatırım maliyetleri açısından bugün için INMARSAT-A’ ya göre daha pahalı , ancak işletme giderleri yönünden % 30 daha ucuzdur.
INMARSAT-B gemi cihazlarına girilen yazılı yada sesli bilgiler , öncelikle sayısal şekle dönüştürülür. Seçilen uydu aracılığı ile yer ucuna ulaşan bu bilgiler , orada sayısal şekil-ren tekrar yazılı ve sesli bilgi haline dönüştürülerek , yer teleks ve telefon ağına gönderilirler.
INMASAT-B aygıtları gönderimlerini 1626,5 ile 1646,5 MHz , alımların ise 1525 ile 1545 MHz bantlarında yapabilecek şeklide çalışmaktadırlar. Bu geniş bant aralığı aynı uyduyu kullanmak durumunda olabilen pek çok ayrı kanalları kullanabilme olanağını vermekte ve kanal paylaşımının getirdiği kısıtlamaları ortadan kaldırmaktadır.
INMARSAT-A FM usulünü kullanırken INMARSAT-B sayısal ses kodlama tekniğini kullanmakta , bu da sesli haberleşmede geniş bir bant kullanımına ve güç tasarrufuna olanak sağlamaktadır. INMARSAT-B’nin kullanımına izin verdiği 20 MHz genişliğindeki frekans tayfı , ileride INM-3 gurubu uyduların hizmete girmesiyle daha da etkinleşecek , ayrıca yönlendirilmiş tarama transponderlerinin kullanılmasıyla , büyük bir ekonomi sağlanacaktır.
a)INMARSAT-B gemi aygıtları kullanılarak yapılan haberleşme türleri şunladır ;
1.Dubleks ve Simpleks Telefon Haberleşmesi
2.50 baud Teleks Haberleşmesi
3.Telgraf Haberleşmesi
4.Faks Haberleşmesi
5.Yoğun Veri Aktarımı
6.Yukarıdak Teknikler Kullanılarak Tehlike Haberleşmesi
b)Ayrıca INMARSAT-A gemi aygıtları aracılığı ile verilebilen her türlü hizmete INMARSAT-B ile ulaşılabilir.
INMARSAT-C GEMİ YER İSTASYONLARI :
Tamamen sayısal teknikleri kullanarak , uçlar arasında yazılı mesaj ve veri gönderimi yada alımı yapabilen bir sistemdir. INMARSAT-C ile sesli haberleşme yapmak mümkün değildir. Zira ses aktarımı için veri aktarımında olduğundan daha geniş bir taşıyıcı banda ihtiyaç vardır. INMARSAT-C kullanıcılara böyle bir olanak sağlayamamasına rağmen , az yer kapla-ması , yatırım maliyetinin INMARSAT-A ve INMARSAT-B’ye oranla çok daha düşük olma-sı sebebiyle tercih edilmektedir. Ocak 1991 den itibaren ticari kullanma sunulan INMARSAT-C gemi aygıtlarının sayısı , 1995 yılı sonu itibari ile 13,500’ e ulaşmıştır.
INMARSAT-C sisteminde gemi ucu (SES) ile yer ucu (LES) arasındaki veri aktarımı hızı 600 bit/sn’dir. Sistemde kullanıcı tarafından hazırlanan haber paketi , “depola ve sonra ilet (store and forward)” olarak isimlendirilen bir yöntem kullanılarak , INM-2 uyduları aracılığı ile , seçilen LES’e bırakılır. LES’de aldığı bu haber paketini , önceliğini değerlendirerek , uluslar arası telefon yada teleks ağına aktarır. Bu açıklamadan anlaşılabileceği gemi , INMARSAT-C gemi aygıtı ile gönderilen bilginin aynı anda , karadaki hedeflerden uca ulaş-ması söz konusu olamaz. Yoğun olmayan bir trafikte , haber paketinin gemi ucundan gönderildikten sonra , karadaki istenilen son noktaya ulaştırılması ise 5 ila 8 dakikalık bir ge-cikme ile olur. Sistemde haber paketlerinin ulaştırılmasında “önce gelen hizmeti öncelikli olarak alınır” ilkesi esas olup , bunun istisnaları aşağıda sıralanmıştır;
a)Tehlike , Güvenlik ve İvedilik Özelliği olan haber paketleri ,
b)Protokole ait haber paketleri ,
INMARSAT-C haberleşmesinde Şebeke Düzenleştirme İstasyonu (Nevwork Coordination Station –NCS)’ un önemi çok büyüktür. Bilindiği gibi NCS’in en başlıca görevi , gemi ucu-SES ile kara ucu-LES arasındaki iletişimi düzenlemektir. Bu nedenle gemideki INMARSAT-C aygıtının , bulunduğu okyanus bölgesinde görev yapan NCS ile devamlı ilişkilendirilmesi gerekir. Bazı INMARSAT-C gemi aygıtları bu ilişkiyi , aldıkları en kuvvetli NCS sinyalinden yararlanarak kendileri kurabilmektedir. Ayrıca biliyi şebekeye aktaracak olan LES’ın seçiminde , halihazırda ilişkilenilmiş olan NCS’e ait görev bölgesini dikkate almak gerekir. Zira , INMARSAT-C gemi aygıtları genellikle , LES ve NCS’e ayrı ayrı ulaşan bu sinyaller karşılaştırılır ve bundan sonra INMARSAT kullanıcısına gereken haberleşme kanalı tahsis edilir. Gönderilen haber paketinin , LES’e ulaşıp ulaşmadığını yine bu iki kara istasyonun onayı ile tespit edilir.
a)INMARSAT-C gemi aygıtları kullanılarak yapılan haberleşme türleri şunlardır ;
1.Teleks Haberleşmesi
2.Düşük Hızda Veri Aktarımı
3.Aracı İstasyon Kullanarak gemiden karaya sadece karakterin gönderildiği faks haberleşmesi
4.Genişletilmiş Gurup Çağrı (EGC)
b)Ayrıca INMARSAT teşkilatı INMARSAT-C abonelerine , önceden belirlenmiş iki haneli hizmet kodlarını kullanmaları halinde , ücretli veya ücretsiz olarak aşağıdaki hizmetleri sunmaktadır.
1.Denizcilik İle İlgili Yardımlar ,
2.Gemi Konum Bilgisi ve Seyir Planı Aktarımı ,
3.Kiralık Kanallarda Özel Kullanım Seçeneği ,
4.Meteorolojik konulu Telgraf Alımı ,
5.Tehlike ve Güvenlik Uyarıları Gönderimi ,
6.Tıbbi Yardım.
2.INMARSAT-C Gemi Aygıtının Bölümleri :
INMARSAT-C gemi aygıtları iki temel birimden oluşur. Bu bölümlerden birincisi , gemideki kullanıcının veri girişini yaptığı yada gelen veriler ile buluştuğu , Veri Terminali Donanımı-DTE(Data Circuit Terminating Equipment)’ dir. DTE birimi , kullanıcı tarafından bilgisayar , monitör , klavye ve yazıcı ile kontrol edilir ve geminin GPS gibi seyir aygıtı ile ilişkilendirilebilir. DCE ise ; 15W-25W gücündeki bir alıcı (receiver) , 60 W-100W gücünde-ki bir verici (transmitter) ile , tüm yönlerde etkili bir anten ünitesinden oluşur. INMARSAT-C gemi aygıtlarına ait antenler , ağır denizlerde yalpaya düşen gemilerde bile etkili bir işleve sahip olup , INMARSAT-A antenlerinde olduğu gibi hedeflenen uyduya yönlendirilme ihtiyacını ortaya çıkarmaz.
INMARSAT-M GEMİ YER İSTASYONLARI
INMARSAT-M’ler sayısal çalışma teknikleri yönünden INMARSAT-B ile paralellik gösteren , ancak teleks alım ve gönderim kabiliyeti olmayan , gemi uydu haberleşme aygıtlarıdır. Teleks kullanım kolaylığının olmaması , bu cihazları IMO ölçütlerinin dışına çıkartmak-tadır. INMARSAT-M alt sisteminin uzaydaki unsurları INMARSAT-B ile ayını , fakat yer unsurlarından Şebeke Düzenleştirme İstasyonları-NSC’lerin coğrafi konumları , diğer INMARSAT alt sistemlerinden farklıdır. INMARSAT-M ile sesli telefon haberleşmesinin yanı sıra , düşük hızlı (24 kbit/sn) veri iletimi de gerçekleştirmek olanaklıdır.
1993 yılından itibaren ticari kullanıma sunulan INMARSAT-M gemi aygıtları, genellikle sesli telefon haberleşmesine ihtiyacının ortaya çıktığı yolcu gemilerinde çok kanallı olarak kullanılmaktadır. Ayrıca ticari piyasa raporları , bu aygıtların balıkçı tekneleri ve yatlarda önemli bir sayıyı ulaştıklarını göstermektedir. INMARSAT-M’lerin güverte üzerindeki organı olan antenler INMARSAT-A ve B antenlerine oranla ağırlık olarak % 80 hafif ve çap olarak ta% 50 kısadırlar. Bu anlamda güvertede az yer kaplayan INMARSAT-M cihazları harp gemilerinde güverte üzerine yerleştirilmiş bulunan silah sistemlerinin kalabalığına rağmen , kendilerine yer bulunabilen aygıtlar olarak , NATO tarafından da tercih edilmektedirler. Yapılan tahminlere göre , 2005 yılına kadar karadaki tır , tren gibi , büyük taşıma birimleri ve denizdeki çeşitli teknelere takılan INMARSAT-M aygıtlarının sayısı 600 000’e ulaşacaktır.

NAVTEX ALICISI: Dar bandlı direk yazmalı telgraf sistemi (telex) ile gemilere kıyıdaki istasyonlar tarafından gönderilen, seyrüsefer uyarıların, meteorolojik malumatın, arama ve kurtarma alarmlarının, buz raporlarının v.b. otomatik olarak alınmasını sağlayan bir cihazdır. (Resim 1) Radyotelgraf MF bandında kıyı istasyonları tarafından yapılan Navtex yayınları 518 kHz frekansındadır. Halen ülkemizde 4 adet ve KKTC'de 1 adet Navtex istasyonu işletmede olup, bunların adları ve yayın saatleri;
NAVTEX İSTASYONLARIMIZ :
İstasyonun adı Yayın Saatleri (UTC)

İSTASYON ADI
YAYIN KODU
YAYIN ZAMANI (UTC)
490 KHz İÇİN NAVTEKS İSTASYONLARININ YAYIN KODU VE YAYIN ZAMANI (TÜRKÇE YAYIN)
SAMSUN
A
00:00/04:00/08:00/12:00/16:00/20:00
İSTANBUL
B
00:10/04:10/08:10/12:10/16:10/20:10
İZMİR
C
00:20/04:20/08:20/12:20/16:20/20:20
ANTALYA
D
00:30/04:30/08:30/12:30/16:30/20:30
4209.5 KHz İÇİN RADYO TELEKS'TEN YAPILAN TÜRKÇE NAVTEKS YAYINLARI
İSTANBUL
02:00/06:00/10:00/14:00/18:00/22:00
518 KHz İÇİN NAVTEKS İSTASYONLARININ YAYIN KODU VE YAYIN ZAMANI (İNGİLİZCE YAYIN)
İSTANBUL
D
00:30/04:30/08:30/12:30/16:30/20:30
SAMSUN
E
00:40/04:40/08:40/12:40/16:40/20:40
ANTALYA
F
00:50/04:50/08:50/12:50/16:50/20:50
İZMİR
I
01:20/05:20/09:20/13:20/17:20/21:20

Bu istasyonlar tarafından her 4 saatte bir 10 dakika süre ile İngilizce olarak yapılan yayınlar mesaj uzunluklarına göre 10 dakikayı doldurmadığı takdirde kalan süre içerisinde Türkçe olarak tekrarlanmaktadır. Navtex alıcıları tam otomatik olarak çalışmakta ve geminin gideceği deniz alanı ile ilgili yayın yapan Navtex istasyonundan gönderilecek bilgileri almaktadır. Öte yandan cihaz, yayının formatına (şekline) göre istenmeyen tip yayınları almamaktadır. HF bandında Navtex hizmeti verilme çalışmaları devam etmekte olup, Navtex hizmetinin verilmediği deniz alanlarında INMARSAT uyduları vasıtasıyla çalışan EGC (Genişletilmiş Grup Çağrı) alıcıları benzer işlevi görmektedir.








1.COSPAS-SARSAT UYARI SİSTEMİ
COSPAS-SARSAT , işleve Arama ve Kurtarma (SAR) olan ve tehlikedeki bir istasyonun , yerinin kıyı kurtarma birimleri tarafından bilenmesini sağlayan bir sistemdir. Sistem yeryüzüne yaklaşık 1000 km uzaklıkta uzaya yerleştirilen ve kutupsal yörüngelerinde hareketli olan yedi adet uydu ile yerdeki Yerel Kurtarma Uçları (Local User Terminal–LUT) nin birlikte sağladıkları bir bütünlükten oluşur. 1988yılında A.B.D. , eski S.S.C.B. (Rusya Federasyonu) , Fransa ve Kanada arasında yapılan bir sözleşme ile ortaya konulan sistem ,bugün 20’ye yakın ülkenin katkısıyla işletilmektedir.
Tehlikedeki bir deniz aracının “ Acil Durum Konum Gösterici Telsiz Vericisi” (Emergency Position Indicating Radio Beacon- EPIRB) , aynı durumdaki bir hava aracının Acil Durum Konum Gösterme Vericisi”(Emergency Locator Transmitter- ELT) yada karadaki pek çok arama işleminde kullanılan Kişisel Yer Gösterme Vericisi (Personal Locator Beacon PLB) tarafından yayınlanan tehlike uyarılarını alan COSPAS-SARSAT uyduları bu bilgileri yerdeki LUT’lar aracılığı ile Görev Denetim Merkezi (Mission Control Center-MCC) ve Kurtarma Düzenleştirme Merkezi (Rescue Coordination Centre-RCC)’ne iletirler.


1.COSPAS / SARSAT – UZAYDAKİ BÖLÜMÜ :
Sistemin uzaydaki bölümü , ABD tarafından yeryüzünden 850 km irtifada yörüngelerine yerleştirilen NOAA-9,10,11, ve I isimli dört uydu ile Rusya Federasyonu tarafından 1000 km irtifada yörüngelerine yerleştirilen MADEZHDA 1,2 ve 3 isimli üç uydu-dan oluşmaktadır. Her uydu tehlike sinyallerini almaya karşı duyarlı birer elektronik paket taşımaktadır.
COSPAS-SARSAT uydularının kuzey-güney yönlü kendi etrafında dönüşünün bileşkesi , sistemin uzaydaki birimlerine , Yerküreyi küresel olarak kaplama üstünlüğü kazandırmaktadır. Yer üzerinde sabit konumda bekleyen bir uç 20 saatlik zaman aralığında farklı COSPAS-SARSAT uzay birimleri tarafından örtülür. Ancak uydu geçişleri sabit zaman aralıklarında olmayıp , zaman aralığı ekvatora yakın enlemlerde uzun , kutuplara yakın enlemlerde kısadır. Sisteme , planlanan yede adet ilave uydunun da katılmasıyla , uydu geçişleri sıklaşacak ve COSPAS-SARSAT’ın etkinliği artmış olacaktır.
2.COSPAS / SARSAT’IN KARADAKİ BÖLÜMLERİ :
1.Yerel Kurtarma Uç Birimleri (Local Users Terminal-LUT) ;
COSPAS-SARSAT uydularını izleyerek , onlardan tehlikedeki bir istasyonun konum bilgilerini alan ve aldığını bu bilgileri değerlendirerek , Görev Düzenleştirme Merkezi’ne (MCC) aktaran yer birimleridir. COSPAS-SARSAT uyduları EPIRB’lerden aldıkları uyarı sinyallerinin Doppler frekans kaymasını ölçerek , LUT’a aktarırlar. LUT’lar aldıkları bu bilgiyi , yerin kritik dönüş zamanlaması ve uydunun konum verileri ile birlikte değerlendirerek , EPIRB’in doğruya en yakın mevkiini tesbit ederler.
Bugün Dünya’ da 20 tane LUT mevcut olup ,yakın zamanda 13 LUT daha işlev kazanacaktır. Mevcut LUT’ lardan bazıları 121,5 ve 406 MHz frekansında yayınlanan sinyallerin her ikisini de değerlendirebilirken , bazıları sadece 406 MHz frekansında gönderilen verileri işleyebilmektedir.
2.Görev Denetim Merkezi (Mission Control Center-MCC) ;
Görevi , COSPAS-SARSAT sistemi içindeki Yerel Kurtarma Merkezlerinden ve diğer MCC’ lerden gelen verileri toplamak , depolamak ve sınıflandırmak olan Görev Denetim Merkezi , bu bilgileri Arama ve Kurtarma (SAR) ağına aktararak , SAR işlemlerinin başlatıl-masını sağlar. A.B.D.’ de kurulmuş olan bir MCC , SARSAT uydularının işletme açısından odaklanma noktası olup , uyduların konum bilgilerini ve zaman düzeltme verilerini diğer MCC’lere gönderir .Böyle bir merkez COSPAS uyduları için de kurulmuş olup, Moskova’ da bulunmaktadır. Buradan MCC’lerdeki iki tip verinin işlendiği anlaşılabilir. Birinci tip ; tehlikeyi belirten EPIRB’in konum , tanıtma ve diğer kodlanmış bilgilerinden oluşan uyarı verileri , ikinci tip ise ; COSPAS-SARSAT’ın uyum içinde çalışmasını sağlayan sistem verileridir. Bugün için COSPAS-SARSAT sisteminde 9 tane MCC faaldir. Test aşamasında olanlar ile birlikte , bu sayı yakın zamanda 17 ye ulaşacaktır.
3.COSPAS / SARSAT Gemilerdeki Bölümü (EPIRB’ler)
COSPAS-SARSAT sisteminin gemilerdeki öğeleri Acil Durum Konum Gösterici Telsiz Vericileri yani EPIRB’ler , denizdeki bir acil durumun varlığını ve tehlikedeki bir geminin yada denizdeki kazazedelerin yerini , sahildeki Arama ve Kurtarma birimlerine ihbar eden telsiz vericilerinedir. Bu tür telsiz vericileri suda yüzebilir ve denize bırakıldıklarında otomatik veya el ile işlevselleştirilerek ait oldukları deniz arasının tanıtma işaretini ( MMSI ) yayınlayabilirler.
Günümüzde sistem içinde kullanılan COSPAS-SARSAT EPIRB’ler 121,5 MHz ve /veya 406 MHz frekanslarının kullanmaktadırlar. Ancak 121,5 MHz EPIRB’ler pek çok kıyısal bölgede etkin olmalarına rağmen , küresel olarak hizmet verememektedirler. Aslında 121,5 MHz frekans , uçakların dinledikleri acil durum haberleşme ve yön gösterme frekansıdır. Bu sebeple 121,5 MHz EPIRB’lerden COSPAS-SARSAT sistemi dışındaki görevleri dışında , arama ve kurtarma işlemlerine katılan uçakları , çok geniş bir deniz sahasını “telsiz yön bulucularla” “RDF” ile taramaları sırasında , kazazedelere yönlendirmek için kullanılır,
406 MHz frekansında 5 Wattlık bir çıkış ve küresel bir verimlilikle , COSPAS- SARSAT uydularına kendi tanıtma işaretlerini gönderen ve konumunun hesaplanmasını sağlayan diğer bir EPIRB türü de 406 MHz EPIRB’lerdir. GMDSS’in küresel işlevlere önce-lik vermesi 406 MHz EPIRB’lerin sistem içindeki üstünlüğünü tartışmasız kılmaktadır. Bu tür EPIRB’ler IMO verimlilik gereklerine uygun olarak , serbest yüzebilirler , -20 , +50 derece arasındaki sıcaklıklarda çalışabilirler ve COSPAS-SARSAT sistemi içinde 48 saat kullanım süresine izin verebilen bir üz kaynağına sahiptirler. Ayrıca ait oldukları geminin MMSI numarasını veya farklı bir tanıtım kodunu ve karşılaşılan tehlikenin türünü sayısal bir bilgi gurubu olarak aktarabilirler.


Emercency Position İndicating Radio Beacon
COSPAS-SARSAT sisteminin gemilerdeki öğeleri Acil Durum Konum Gösterici Telsiz Vericileri yani EPIRB’ler , denizdeki bir acil durumun varlığını ve tehlikedeki bir geminin yada denizdeki kazazedelerin yerini , sahildeki Arama ve Kurtarma birimlerine ihbar eden telsiz vericilerinedir. Bu tür telsiz vericileri suda yüzebilir ve denize bırakıldıklarında otomatik veya el ile işlevselleştirilerek ait oldukları deniz arasının tanıtma işaretini ( MMSI ) yayınlayabilirler.
Günümüzde sistem içinde kullanılan COSPAS-SARSAT EPIRBler 121,5 MHz ve /veya 406 MHz frekanslarının kullanmaktadırlar. Ancak 121,5MHz EPIRBler pek çok kıyısal bölgede etkin olmalarına rağmen , küresel olarak hizmet verememektedirler. Aslında 121,5 MHz frekans , uçakların dinledikleri acil durum haberleşme ve yön gösterme frekansıdır. Bu sebeple 121,5 MHz EPIRB’lerden COSPAS-SARSAT sistemi dışındaki görevleri dışında , arama ve kurtarma işlemlerine katılan uçakları , çok geniş bir deniz sahasını “telsiz yön bulucularla” “RDF” ile taramaları sırasında , kazazedelere yönlendirmek için kullanılır,
406 MHz frekansında 5 Wattlık bir çıkış ve küresel bir verimlilikle , COSPAS- SARSAT uydularına kendi tanıtma işaretlerini gönderen ve konumunun hesaplanmasını sağlayan diğer bir EPIRB türü de 406 MHz EPIRB’lerdir. GMDSS’in küresel işlevlere önce-lik vermesi 406 MHz EPIRB’lerin sistem içindeki üstünlüğünü tartışmasız kılmaktadır. Bu tür EPIRB’ler IMO verimlilik gereklerine uygun olarak , serbest yüzebilirler , -20 , +50 derece arasındaki sıcaklıklarda çalışabilirler ve COSPAS-SARSAT sistemi içinde 48 saat kullanım süresine izin verebilen bir üz kaynağına sahiptirler. Ayrıca ait oldukları geminin MMSI numarasını veya farklı bir tanıtım kodunu ve karşılaşılan tehlikenin türünü sayısal bir bilgi gurubu olarak aktarabilirler.
2.COSPAS – SARSAT SİSTEMİNDE BİLGİ AKIŞI-ARAMA VE KURTARMA
COSPAS-SARSAT sisteminde , uzay birimlerine tehlike uyarısı gönderen EPIRB’lerin tespit edilmesi ve yaklaşık konumlarının bulunmasında iki faklı tarz kullanılır. Bunlardan birincisi , hem 121,5 hem de 406 MHz EPIRB’ler kullanılarak uygulanabilen “yerel tarz” ikincisi ise , sadece 406 MHz EPIRB’ler için geçerli olabilen “küresel tarz “ dır.

• a) Yerel Tarz 121,5 MHz : COSPAS-SARSAT uydularının gemi ve yer birimleri arasında sadece bir aracı durumunda olduğu tarzdır. Bu durumda , 121,5 MHz EPIRB’in gönderdiği tehlike uyarısını alan uydu , aldığı sinyali işlemeksizin bir LUT’a gönderir. Aktarma işleminin yapılabilmesi için , COSPAS-SARSAT uydusunun EPIRB’i ve LUT’u aynı anda görmesi gerekir. 121,5 MHz EPIRB’ler kullanıldığında kazazedelerin yerinin tespiti için gereken süre 4 ile 6 saat arasında değişir. Gelen sinyalin bir EPIRB sinyali olduğuna ve EPIRB’in bulunduğu alandan en az iki yada daha fazla uydu geçişi olmalıdır. Bu tür EPIRB’ler aracılığı ile kazazedelerin yeri , yaklaşık 25 km lik bir hata ile tespit edilebilmekte-dir.
• b) Yerel Tarz 406 MHz :Bu yöntemde COSPAS –SARSAT uydusu , 406 MHz EPIRB’den aldığı uyarıların sayısal verilerini (MMSI numarası vb.) işler , Doppler Frekans Kaymasını da ölçerek , bunları zaman geçirmeksizin bağlantı kurduğu ilk LUT’a sayısal bilgi olarak aktarır. EPIRB uyarılarının alındığı anda herhangi bir LUT ile temas kurulması durumunda , aktarılacak olan bilgiler uydunun belleğine depolanır ve bundan sonra küresel tarzın uygulanmasına geçilir.
• c) Küresel Tarz 406 MHz : 406 MHz EPIRB’lerden gelen tehlike bilgilerinin uydularda işlendiği ve mutlaka belleğe kaydedilerek , uydunun nispi yörüngesinin buluştuğu tüm LUT’lara aktarıldığı tarzdır. Bu uygulama ile yeryüzünde kulu tüm LUT’lar EPIRB’in işaret ettiği tehlikeden haberdar olarak , onun tahmini mevkiini hesaplayabilirler. Küresel tarz kullanıldığında , bir EPIRB’ın yerinin saptanabilmesi için gerek duyulan süre , en fazla 1saat 30 dakikadır. Kazazedelerin yerinin yaklaşık 2 ila 5 km’ye kadar bir hata ile tesbit edilebilmektedir. 406 MHz EPIRB’ler sadece COSPAS uydularınca değil aynı zamanda , coğrafi sabit yörüngeli GOES Hava Tahmin uyduları tarafından da taranabilmektedirler.

· COSPAS-SARSAT uyduları EPIRB’lerden aldıkları ve değerlendirdekleri bilgileri 1544,5 MHz frekansını kullanarak LUT’lara aktarırlar. İçinde , çalışan insan bulunmayan LUT , uydulardan gelen bilgilere dayanarak tehlikedeki ucun tahmini konumunu belirler ve bunu bağlantılı olduğu MCC’ye gönderir. MCC görevlileri , elde ettikleri verileri insan unsurunun bilgi birikimi altında değerlendirerek , tehlike mesajı olarak RCC’lere ve diğer MCC’lere geçerler.
Bir RCC’ye yersel yada göksel haberleşme teknikleri kullanılarak ulaştırılan tehlike mesajı , Arama ve Kurtarma (SAR) işlemlerinin başlatılması için atılan ilk adımdır. RCC öncelikle , tehlikedeki istasyonla iletişim kurma girişiminde bulunacak ayrıca tehlikedeki uca en yakın olan MCC’yi , Kıyı Yer İstasyonu (CES) veya Gemi Yer İstasyonu (SES) Arama ve Kurtarma işlemlerinde görevlendirecektir. 121,5 MHz EPIRB’lerden elde edilen konum bilgilerinin kesinliği 20 km , 406 MHz EPIRB’lerden elde edilenlerinki ise 5 km sapma gösterebilir. Bunu göz önüne alan Arama ve Kurtarma (SAR) unsurları , çapı bu mesafeler olan bir dairesel alanı “olay yeri – SAR sahnesi” olarak kabul ederek çalışmalarına başlar.
EPİRB TİPLERİ:

• a) 2182 kHz
• b) 121,5 Mhz
• c) 243 Mhz
• d) !56,525 Mhz
• e) 406,1 Mhz
• f) !,6 Ghz

· VHF Epirb Çıkış Gücü:25 Watt
Inm Epirb Çıkış Gücü:1 Watt
Copas/Sarsat Epirb Çıkış Gücü:5 Watt
Epirb IMO kanunlarına göre kolay ulaşılacak yerler e konulmalı ve montajı kendi parçalarıyla yapılmalıdır. Cihaz gemi battığında 2-2,5 m sonra basınçtan dışarıya fırlar. Su ile temastan dolayı çalışmaya başlar. Pil olarak kuru Lithium Pil kullanılır. Çalışır durumda 48 saat kullanılabilir. Bazen 96 saat çalışabilir.
Kurallara göre ayda bir kez test edilmelidir. Batarya kontrol paneli cihaz hafızası cihazın monte edildiği bölüm verici anten lamba cihazı meydan getiren kısımlarıdır. Yanlışlıkla çalıştırıldığı zaman çalışma durdurulmalı ve en yakın istasyona haber verilmelidir.
1.Epirbin Test Edilmesi:
Epirb üzerindeki Switch On/Test şekline getirilir. Push test Buton düğmesine basılır,15 saniye içerisinde 3 defa parlayacaktır. Eğer bu işlem gerçekleşir ise Epirb cihazının test işlemi gerçekleşmiş olur. Test işleminden sonra Epirb üstündeki Switch off konumuna getirilir. Eğer Epirb Off konumun alınmazsa cihaz kullanıcıyı uyarıp 50 sn lambasını yakar.
Eğer bir hata oluşursa cihazı Off pozisyonuna al ve en yakın tamir servisine götür.
Test İşlemi Şu Basamaklardan Oluşur:

• 1. Epirb test modunu aktif hale getirin
• 2. Batarya aktif hale getir.
• 3. 406 Mhz verici aktif hale geçer.
• 4. Güç çıkış ve kontrol parametreleri mikroişlemci tarafından gönderim esnasında görüntülenir.
• 5. Herşey tamamsa mikro işlemci lambayı 15 saniye içerisinde aktif hale getirecek,bir hat varsa lamba yanmayacak.
• VHF Epirbler

· Sadece A1,GMDSS sahasında seyir yapmak üzer dizayn edilmiş taşıtlar tarafından kullanılır.
VHF Epirblerin Genel Özellikleri:

• 1. VHF’de DSC tehlike alarmı vermek
• 2. Sart gibi kullanılabilmesi için 9 GHz de yer sinyal verebilmek.

· VHF DSC Epirb sinyali kanal 70 te G2B yayıSART (Search and Rescue Transponder-Arama ve Kurtarma Etkin Yansıtıcısı)
Tehlikedeki bir geminin ya da kazazedelerin yerini tanımlamak amacıyla tasarlanmış, kolay taşınabilir bir aygıttır. SART tehlikedeki geminin terk edilmesi sırasında can Salı ya da can filikasına taşınarak , bunların uygun bir yerine konumlandırılır veya denizde kendiliğinden yüzebilir. Tehlike bölgesinden geçmekte olan uçak yada gemilerin 9 GHz bandında çalışan radarlarının gönderimleri , SART aygıtına ulaştığında , aygıt etkin hale geçerek karşı sinyal gönderir.
Deniz yüzeyinden 1 m yükseklikte konumlandırılan bir SART aygıtının gönderdiği uyarılar , radar antenin yüksekliği 15 m olan bir gemi tarafından 5 deniz mili ve 3000 feet yükseklikte uçmakta olan bir helikopter yada uçak tarafından ise 40 deniz mili mesafeden algılanabilir.
Bir gemi yada uçak radarı tarafından etkinleştirilen SART aygıtına konum gösterici sinyaller , yakın çevredeki gemi yada uçakların x bant radarlarının ekranlarında , bir birlerinden olan uzaklıkları 0,6 deniz mili olan ve en az 20 noktadan oluşan bir eko gurubu olarak gözlenirler.
SART uyarılarının radar ekranına yansıması ilk temasta radar ekranının merkezinden çevresine doğru uzanan kerteriz hattına benzer bir görüntü verirken , yardım gemisinin SART aygıtına 1 deniz mili mesafe kalıncaya kadar yaklaşması durumunda ise , görüntü tüm ekranı kaplayan dairesel ekolar halini alır.
IMO’nun verimlilik gereklerine göre , SART aygıtları üretim aşamasında , 96 saat hazır durumunu koruyabilen ve bu süre içinde 8 saat uyarı gönderebilme etkinliğini sağlayabilen bir enerji kaynağı ile donatılmak zorundadır.

2.SART AYGITININ İŞLEVİNİ ETKİLEYEN UNSURLAR:
SART aygıtlarının alıcıları , çevrelerindeki gemilerin gönderdikleri radar palslarına karşı çok hassas çalışırlar. Bu yetenek onlara uzak mesafelerdeki pek çok geminin radar gönderimlerini algılama özelliği kazandırır. Fakat SART aygıtlarına ait vericiler , alıcılarına oranla daha kısıtlı mesafelerdeki gemilere ulaşıma izin verilebilen bir niteliğe sahiptirler. Arama ve Kurtarma etkinliklerine katılan gemiler ve SART’ların kullanıcısı durumundaki kazazedeler , yukarıda açıklanan bu özelliği ve aşağıda belirtilen unsurları göz önüne alarak daha verimli sonuçlara ulaşabilirler ;
a)Kullanılan Gemi Radarlarının Yeteneği : SART uyarıları ,üstün yetenekli alıcılara sahip ve anten yükseklikleri fazla olan radarlar tarafından daha uzun mesafelerden algılanabilir. Ayrıca radarların Kazanç (Gain) , Uyum (Tune) ve Parlaklık (Brilliant) kontrollerinin kullanılan radar erimine uygun olarak yapılması verimlilik arttıran önemli bir unsuru-dur. Radarlarda kullanılan alcı bandın darlığı SART uyarılarının algılanmasını olumsuz yönde etkiler.
b)Hava Koşulları :Sakin havaların düzgün deniz yüzeyi radar palslarının yansımasına sebep olurken , ağır havaların yüksek dalgaları ve ölü dalgalı denizler SART aygıtının ve arama gemisinin beraberce dalga çukurunda kalması , algılan-ma olasılığını en aza indirirken , her ikisinin de dalga tepesinde olması bu olasılığı artırmaktadır. Ayrıca yağışlı ve dalgalı havalarda radar görüntüsünün kontrol edil-mesini sağlayan yağmur ve deniz döküntü kontrollerinin doğru kullanımı SART’ın algılanmasında yarar sağlayacaktır.
c)SART’ın Konumu : SART’ların gemi ve uçak radarları tarafından algılanması onların can filikası yada salındaki konumlarıyla da yakından ilgilidir. SART’ın can Salı yada filikasının içinde olması veya bunların dışında olsa bile göndericisinin deniz serpintileriyle gelen tuz ile kaplanması , aygıtın verimliliğini olumsuz yönde etkiler.
n sınıfı kullanılarak en az 100mW güçle yayınlanmalıdır

ellerine sağlık güzel olmuş

MF ARQ telex formatında STS rutin çağrı yapıcağımız zaman DSC den 2177KHZ ile ilk signal aşamasını yapıyorduk.Peki HF bandı için hangi kanallardan yollamamız lazım ?

Bunu incelediysen kitapta da görebilirdin, sanırım geç kaldım bugun sınavmıs ama dün girememiştim nete inş dogru cvbı bulmussundur.

elinize sağlık çok tşkkrler

teşekkürler!çok faydalı oldu.